Gece treni ile yolculuk yapıyordum. Yataklı vagonda zayıf, yaşlıca, kibar tavırlı bir yol arkadaşım vardı. Kendimi taktim ettim. Adam da kendisini tanıttı,felsefe dr.' u olduğunu söyledi. Yatmak için yukarı tırmandım. Dedim ki: "Sayın doktor, meseleyi şimdi söyleyeyim de sonunda bir tatsızlık olmasın. Ben, gece biraz horlarım. Eğer siz hafifçe bir ıslık çalarsanız ben derhal uyanır, öte tarafa dönerim ve horlamam da geçer." O: "Zararı yok,merak etmeyin"dedi. Her zamanki gibi yataklı vagonda çok güzel uyudum ve ineceğim yere yarım saat kala yandım. Yatağımdan indiğim zaman yol arkadaşımın çıkmış olduğunu gördüm. Koridora çıktım.Orada da yoktu. Yataklı vagon memurunu gördüm. Ona sordum: "Acaba alt tarafımda yatan bey nerede?" Memur: "Ha,o mu?Onun pek aklı başında olmasa gerek. Sabaha kadar ıslık çalarak yataklı vagonda kimseyi uyutmadı. Bunun için onu yolda trenden indirdik!"
Perş. Ocak 03, 2008 2:10 am